Άσυλα, Δοκίμια για την κοινωνική κατάσταση των ασθενών του ψυχιατρείου και άλλων τροφίμων

Οποιαδήποτε ομάδα προσώπων αναπτύσσει μια δική της ζωή που αποκτά νόημα, λογική και γίνεται φυσιολογική από τη στιγμή που θα την πλησιάσεις. Με βάση την πεποίθηση αυτή ο Έρβιν Γκόφμαν μας προσφέρει, στο κλασικό και ανεκτίμητο έργο του, τα πορίσματα της επιτόπιας έρευνάς του των ψυχιατρικών νοσοκομείων. Τα βασικά του σημεία είναι ο παραλληλισμός του ψυχιατρικού ασύλου με άλλα, παρεμφερή «ολοπαγή» ιδρύματα (φυλακές, μοναστήρια, στρατόπεδα συγκεντρώσεως κλπ) και η μελέτη των κοινών χαρακτηριστικών τους, η απώλεια του εαυτού και η πλήρης αλλοτρίωση, που συνιστούν την «ηθική σταδιοδρομία» του ασθενή του ψυχιατρείου, η πλούσια και ποικιλόμορφη ζωή, ή μάλλον «λαθροβίωση» σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα κλπ.